Autor wpisu: Ks. Bernard M.
Data dodania: 2018-01-10, godz. 13:36:36
Treść wpisu:
Odnosząc się do dyskusji w Księdze Gości toczącej się w ostatnim okresie: - Pragnę Parafianom przypomnieć, iż Księga Gości jest miejscem dokonywania wpisów dla formułowania uwag, sugestii, propozycji pomocnych dla parafii i duszpasterzy celem wydobywania dobrych zachowań czy to w sprawach dotyczących sytuacji indywidualnych czy też naszej społeczności. - Nie może być miejscem dla atakowania słownego i poniżania kogokolwiek. - Pełna transparentność odniesień obowiązkowo powinna być sygnowana przez podanie w danym wpisie imienia i nazwiska osoby, która dokonuje wpisu - Sprawy bolesne, trudne, złe ... powinny być rozwiązywane partnersko, napominając drugą osobę wg zasad Biblii (zob. Mt 18, 15 - 17) oraz szukając sposobów rozwiązania tematu, problemu poprzez konieczne zachowanie kolejności stopni wnoszenia skargi, tj. najpierw udając się do osoby, której sprawa bezpośrednio dotyczy, potem do proboszcza, do dziekana dekanatu, następnie do kurii diecezjalnej.

Autor wpisu: Marek
Data dodania: 2018-01-08, godz. 14:35:50
Treść wpisu:
Pragnę bardzo serdecznie pogratulować księdzu intuicji!!! Ma ksiądz niezłe wyczucie rozpoznając, że dany ministrant jest na pokaz, bez wiary. Ministrantowi, który ostatecznie przestaje chodzić do koscioła, nie należy się przykrość, ale dyscyplinarne wyrzucenie. Czytając wpis p. Patrycji od razu się nasunęło ostatnie kazanie Księdza Proboszcza o zniewieściałych mężczyznach. Jak rozumiem, gdy pracodawca będzie \"przykry\" to syn zostanie bezrobotny, a mamusia będzie opowiadać jaki to świat zły. Sam byłem ministrantem. Kiesyś ministrantura była \"Bożym wojskiem\", była szkołą życia a ksiądz był generałem. NA tym polega służba, to ksiądz wydawał polecenia! Nie było cackania. Za podpadnięcie była kara zakazu służenia, albo słuzba w pierwszej ławce cały tydzień. Dzisiaj znam wileu kolegów, którzy byli ministrantami, a teraz są prawdziwie męskimi odpowiedzialnymi mężami i ojcami. Srach pomyslec co będzie dalej, skoro dzisiaj ministranci są tacy \"wrażliwi\", że przestaja do koscioła chodzić, bo im przykro i smutno. I kolejna sprawa. Tez nawiązując do jednego z kazań księdza Proboszcza - bezstresowe wychowanie. I w przypadku niejakiej p. Magdy i wspomninego superministranta. Koniec świata - nagle ktoś raczył zwrócić uwagę - dramat zyciowy, o którym musi się dowiedziec cały świat!!!!

Autor wpisu: Małgorzata Czamberg
Data dodania: 2018-01-07, godz. 23:27:54
Treść wpisu:
Szczęść Boże. Kolejny żenujący wpis, tym razem p. Patrycji, oczywiście znowu anonimowy, by nie ponosić odpowiedzialności za własne słowa... Ten wpis jest znakomitym przykładem współczesnego modelu wychowania, w którym dzieci powinno się adorować i w żadnym wypadku nie zwracać uwagi, żeby przypadkiem nie było im przykro. Modelu, który skutkuje brakiem samokrytycyzmu, co świetnie obrazuje powyższy wpis. Niestety to, że Pani syn przestał chodzić do kościoła nie jest winą księdza, bo nie dla księdza chodzimy do kościoła. Postawa Pani jak i Pani syna świadczy jedynie o dużym problemie z wiarą. Poza tym opisana przez p. Patrycję sytuacja nie ma nic wspólnego z całą dyskusją. Przykre jest to, że kolejny raz i bez ponoszenia konsekwencji szkaluje się dobre imię kapłana nie mając żadnych merytorycznych argumentów, ani dowodów.

Autor wpisu: Patrycja
Data dodania: 2018-01-06, godz. 17:15:51
Treść wpisu:
A ja popieram p. Magdę. Nie godzi się aby kapłan w czasie mszy tak się zachowywał i bardzo dobrze, że zareagowała od razu. Sama też pośrednio doświadczyłam takiego odrzucenia ze strony księdza. Pośrednio, bo dotyczyło to mojego syna, który był ministrantem. Zdarzyło się kilka razy, że ksiądz był w stosunku do syna bardzo nieprzyjemny, a wręcz przykry. A wiadomo, że młodzież w wieku nastu lat jest bardzo wrażliwa. Skutek tego jest taki, że syn całkowicie przestał chodzić do kościoła, twierdząc, że nie będzie chodził tam gdzie go nie chcą. I może właśnie zrobiłam taki błąd, że nie zwróciłam uwagi temu księdzu, tylko usprawiedliwiałam go przed synem.

Autor wpisu: Magda- była parafianka
Data dodania: 2018-01-02, godz. 21:19:40
Treść wpisu:
Witam!! Tak dla wyjaśnienia... To Msza była i w intencji kogoś mi bliskiego- dlatego poszłam na nią zaraz po pracy... do komunii podeszłam w czasie gdy ksiądz jeszcze komunikował,a nie w czasie dziękczynienia Pismo Św. mam w telefonie więc łatwo mi znaleźć odpowiedni fragment, byłam wcześniej w pracy więc długopis i kartki miałam w torebce. I owszem chciałam porozmawiać z księdzem w cztery oczy, ale nawet nie chciał słuchać tylko od razu mnie zaatakował. Uważam tylko, że ksiądz trzymając w reku ŻYWEGO JEZUSA powinien powiedzieć TYLKO \"Ciało Jezusa\" Swoją drogą dobrze, że bronicie swojego kapłana (szkoda, że robicie to poprzez mieszanie mnie z błotem), ale cóż, najlepszą obroną jest atak.... :) Zastanawiam się czy ktokolwiek z Was pomodlił się za ks.Przemysława..... I nie uważam, że zrobiłam źle... przeprosiłam za sposób w jaki chciałam dotrzeć do księdza- bo z ludźmi trzeba rozmawiać, a przede wszystkim ich wysłuchać. A kapłan jest powołany po to, by ludzi do Boga zbliżać, a ja poczułam się jakbym w czymś przeszkodziła.... I nie chełpię się niczym, nadal jestem w Kościele a Kościół to nie tylko parafia na sikorniku.... Pozdrawiam

Autor wpisu: Piotr - były mieszkaniec Sikornika
Data dodania: 2017-12-29, godz. 17:01:35
Treść wpisu:
Czytając po raz pierwszy wpis pani Magdy – byłej parafianki pomyślałem sobie, że ten Wasz ks. Przemysław to wyjątkowy cham i gbur… ale zacząłem czytać drugi, trzeci, czwarty i n-ty raz… i jestem pod niesamowitym wrażeniem „poświęcenia” pani Magdy – ja po 12 godzinach pracy zwykle marzę już o łóżku, a nie o uczestnictwie we Mszy – ale widocznie mało we mnie miłości do Boga… to raz. Dwa – jak uczestniczę we Mszy to idę do Komunii wtedy, kiedy jest Komunia, a nie gdy rozpoczyna się już Dziękczynienie po Komunii… no chyba, że w ten sposób chciałbym podkreślić wszystkim uczestnikom Eucharystii, iż jestem tak wyjątkowy, że dla mnie nawet Ksiądz wróci od Tabernakulum… przypomina mi to sytuację, której kiedyś byłem mimowolnym świadkiem – na przystanek podjechał autobus, pasażerowie wsiedli, drzwi się zamknęły… i wówczas gościu, który dotąd spokojnie siedział sobie na ławce zerwał się i zaczął dobijać się do drzwi odjeżdżającego autobusu… kiedy kierowca zrobił mu grzeczność i drzwi otworzył – dostał jeszcze ochrzan. Jeszcze bardziej niesamowity – prawie jak z kolejnego odcinka „Gwiezdnych wojen” - jest dla mnie fakt, że pani Magda tak bardzo przemęczona pracą zachowała jasność umysłu pamiętając cytaty z Pisma Świętego… tak sobie myślę, że byłoby mi trudno bez zaglądania do tekstu pamiętać, co znajduje się pod Ez 3,3 lub J 15,22… idąc do Kościoła na Mszę nie noszę też ze sobą karteczek, żeby na nich cokolwiek zapisywać, ani nie mam w zwyczaju podchodzić do kogokolwiek, by pouczać go, kiedy nawet niestosownie zachowa się wobec mnie… ministrant źle przeczyta czytanie, kościelny nie odpowie „Bóg zapłać” gdy wrzucę coś do koszyczka… organista zafałszuje albo zagra pieśń, której nie lubię… albo ksiądz krzywo spojrzy... Natomiast opisywanie historii rodem z gatunku science fiction na forum publicznym - moim zdaniem - nie najlepiej świadczy o tym, kto wypisuje takie rzeczy. Gdyby nawet zachowanie ks. Przemysława było takie, jak opisane przez panią Magdę, a nie wiemy czy tak było… gdyż naruszona została zasada „niech będzie wysłuchana i druga strona” – to nie jest to powód do tak daleko idących wniosków, iż z tego powodu parafianie chodzą do innych kościołów. Sam chodzę tam, gdzie mi akurat po drodze i po czasie... i nie jest to związane z zachowaniem żadnego z księży. Zresztą nie dla księdza chodzę na Mszę. A swoją drogą – moim zdaniem – naprawdę wyjeżdżanie księdzu z takim tekstem wyrwanym z kontekstu, by usprawiedliwić siebie… jest nie tylko ogromnym nietaktem, ale przede wszystkim całkowitym brakiem pokory.

Autor wpisu: Jacek Woroszczak
Data dodania: 2017-11-14, godz. 21:56:08
Treść wpisu:
Chciałbym się zwrócić do Kościoła z wielką Prośbą . Zmarła moja Mama i pozostał sam Ojciec (82 l.) Mieszka na ul. Kormoranów 5/5 . Ponieważ ja pracuję jako kierowca TIR i specyfika pracy jest taka że wyjeżdżam i nie zawsze wiadomo kiedy wrócę , a nie ma innej pomocy . Chciałbym bardzo prosić o zapytanie parafianów czy może ktoś kto ma bardzo niską emeryturę czy też ktoś z innych pobudek ,( nie wiem jak o to zapytać ?)Czy by ktoś chciał i mógł przebywać z moim ojcem w mieszkaniu ? Czasem jest jakaś biedna emerytka która ma 800 złotych emerytury , to mogłaby być w mieszkaniu z moim Ojcem , mogłaby oglądać z nim TV . Zapewniłbym im dobre wyżywienie i opłaciłbym wszystko. Ojciec ma lekką demencję , bardziej pamięta to co było kiedyś niż to co teraz . Wyraziłem moją prośbę tak jak umiałem , przepraszam jeżeli zrobiłem to nieumiejętnie . Proszę o odpowiedź . Jacek Woroszczak; tel. 690347030

Autor wpisu: Małgorzata Gwadera
Data dodania: 2017-09-08, godz. 17:39:59
Treść wpisu:
Szczęść Boże! Szanowny Panie/Szanowna Pani - Osobo ukrywająca się pod pseudonimem Kamila, z \"sarkazmem i elementami prostactwa\" atakująca polskiego, katolickiego Kapłana. \"Jest tylko jeden sposób na uniknięcie krytyki. Nic nie robić, nic nie mówić i być nikim\" (Arystoteles). Przeglądając wpisy w tutejszej Księdze Gości upewniamy się, że nasi księża wikariusze i rezydenci starają się godnie sprawować swój urząd. Katolicki Kapłan powinien być Kimś, kto ma odwagę upomnieć wiernych. Proszę sobie poczytać w jak mało przyjemny sposób czynił to św. Ojciec Pio. Ks. Jan jest w naszej parafii jedynym Kapłanem, który ma ODWAGĘ upomnieć opiekunów dziecka, które podczas Podniesienia zanosi się głośnym śmiechem puszczając z tatusiem samochodziki w kościelnej ławce, a także zwrócić uwagę dziewczętom wychodzącym na ołtarz w mini spódniczkach, szpilkach i dekoltach. Nie wiem czym ks. Jan naraził się Panu/Pani, ale ostatnie wakacyjne uwagi \"przed błogosławieństwem\", jakie słyszałam dotyczyły zachęty do odwiedzenia sanktuarium św. Jacka Odrowąża w Kamieniu Śl., czy też nawiedzania cmentarzy i modlitwy za zmarłych w czasie spacerów. Warto uprzytomnić sobie, że Pismo św. nakazuje w takich przypadkach: \"Idź i upomnij go w cztery oczy\", aż po \"donieś Kościołowi\". Trudno takie wpisy traktować jako realizację biblijnych zapisów. Noszą one raczej cechy zwykłego pomówienia, co - przypominam - jest ścigane w Polsce przez prawo cywilne. Nie wspominając już o Prawie Bożym. Z katolickim pozdrowieniem, Małgorzata Gwadera